“Alles wat je kunt en leuk lijkt om te doen. Dat moet je doen” Wie vanaf Enkhuizen over de provinciale weg richting Hoorn rijdt, ontdekt vlak voor Hoorn, aan de rechterzijde, tegenover het Industrieterrein Hoorn 80, een opmerkelijk gebouw. Een Neoclassicistisch Grieks/ Romeinse tempel, compleet met een door statige zuilen gedragen timpaan. Naast het hoofdgebouw, een bijgebouw dat gebruikt wordt voor opslag, duidelijk geïnspireerd op de stallen uit diezelfde tijd als waaruit het ontwerp van de tempel stamt. Het geheel gedekt met een dakbedekking in een opmerkelijk helder rode kleur, zoals die destijds werd aangetroffen op de oude Romeinse gebouwen. Bij het zien van dit zo on-Nederlandse gebouw vraagt de argeloze passant zich ongetwijfeld af, hoe krijg je dat in een land als het onze, met al z’n wetjes en z’n regeltjes in vredesnaam voor elkaar? Hoeveel moeite zal dit niet gekost hebben om de Gemeente en vooral de Welstandscommissie te overtuigen en belangrijker nog: om het goed te laten keuren, als de bouw van een dakkapelletje tegenwoordig al zoveel trammelant geeft? Het merkwaardige is, die goedkeuring werd zonder slag of stoot gegeven. Nog merkwaardiger wellicht: het gebouw stond er binnen een jaar, nadat architect (Luc Trigallez) en opdrachtgever (Memo) in gesprek raakten en het eens waren over de uitgangspunten. Hier volgt een reportage over een opmerkelijke onderneming. Over het opmerkelijke motto van de ondernemer Harry Karel: “Loop niet te lang rond met goede ideeën, maar voer ze in hemelsnaam zo snel mogelijk uit!”

“Je hoeft niet slim te zijn, als je maar goochem bent” De ondernemer, Harry Karel (1961) is al net zo ongebruikelijk als zijn bedrijfspand. Afkomstig uit een ondernemende familie, (vader en moeder exploiteerden een exclusieve mode- en meubelzaak), houdt hij zich nu bezig met creatieve projectinrichting, via zijn bedrijf Memo, gevestigd in het hierboven omschreven bedrijfspand. Zelf omschrijft hij de activiteiten van zijn onderneming as: “samen met een team van enthousiaste creatieve designers je met hart en ziel inzetten voor het eigentijds/creatief inrichten van ruimten die om invulling of vernieuwing vragen”. Wie rondloopt in het interieur van de “tempel”, raakt onvermijdelijk geïnspireerd. Niet alleen door de prachtige hoge, lichte ruimte, met de enorme raampartijen, maar vooral ook door de inrichting, die modern, inventief, smaakvol, bijna museaal aandoet. Toch is dat gevoel dat het interieur oproept niet alleen een kwestie van even wat dure designmeubelen leuk neerzetten. Harry Karel: “het gaat niet om geld, het gaat om ideeën, concepten, om creativiteit. Om met zo eenvoudig mogelijke middelen een optimale illusie te realiseren, die het mage van de opdrachtgever reflecteert. Mijn vader zei altijd: “Je hoeft niet slim te zijn, als je maar goochem bent”. En dat geldt in optima forma voor het inrichten van kantoor- en bedrijfsruimten, trouwens, ook voor het inrichten van woonruimten. Ik vind veel sfeer, comfort, warmte en vreugde, allemaal veel boeiender dan de cijfers op een bankafschrift. Zijn woorden worden gestaafd door zijn eigen inrichting. Op de vloer geen kostbaar designtapijt, maar duurzaam marmoleum. En om te voorkomen dat z’on vloer saai wordt, zijn op de hoeken van elke tegel, kleine kleurige blokjes ingesneden, die voor een geraffineerd accent zorgen. Ook veel designmeubelen in combinatie met heel gewone materialen en accessoires, die juist door die combinatie iets bijzonders en exclusiefs krijgen.

Een kijkje in de keuken De keuken, bij de meeste bedrijven een afgeschoten, weggemoffeld hoekje met een goedkoop keukenblokje waarop het koffiezetapparaat staat te pruttelen, is bij Memo het middelpunt van het bedrijf. Een prachtig ingerichte ruimte, waarin het bijzonder aangenaam toeven is. De keuken is tevens als spreekruimte in gebruik. Harry Karel noemt dit het Bourgondische gedeelte, veel hout, met roestvrij staal afgewerkte deuren met bijzondere raamindelingen (dank je Luc) naar eigen zeggen betaalbaar te produceren, een barokke wandschildering, die hier en daar over het plafond doorloopt. Harry Karel: “Hier worden soms urenlange gesprekken gevoerd, zonder het over zaken te hebben. Het gaat dan vaak over opvattingen, visie, emotie. Hier breekt het ijs en hoeven geen toneelstukjes opgevoerd te worden tussen klant en adviseur. En dan merk je, als je eenmaal in gesprek bent, dat er nooit discussie ontstaat over kwaliteit.

De creatieve uitdaging “Het gaat natuurlijk niet alleen om grote projecten. Ik vind kleinere ruimten inrichten eigenlijk wel zo uitdagend, ook als daar maar een relatief gering budget tegenover staat. Trouwens, onze grotere projecten bestaan vaak uit meerdere kleinere, dat geeft meer afwisseling en is ook een stuk spannender. Misschien is het juist wel dat kleine budget dat extra aan je creativiteit appelleert. We hebben het imago duur te zijn, mar laatst hoorde of las ik nog een mooi citaat, dat mij zeer aanspraak: “Je hebt mensen die overal de prijs van weten, maar vaak geen idee hebben van de waarde”. Dus wat is duur? Ook z’on relatief begrip. Waarom wordt iets met een verzorgde uitstraling als “duur” beschouwd? Mijn generatie werd nog gewaardeerd op: orde, vlijt en gedrag. Misschien is daaruit mijn streven naar perfectie ontstaan. Het feit dat wij niet aan acquisitie doen, maar dat onze nieuwe klanten via recommandatie binnen komen zegt in dit verband genoeg.”

De kans om gigantische fouten te maken Harry Karel nam de zaak van zijn ouders over in 1987, nadat zijn vader bij een tragisch ongeval om het leven was gekomen. Volgens hemzelf heeft hij het zakelijke inzicht van zijn vader en het creatieve van zijn moeder. Hij kwam al jong in het bedrijf van zijn ouders en ziet met grote dankbaarheid op die periode terug: “Ik heb intensief met mijn vader samengewerkt, die mij zeer veel vrijheid en ruimte liet. En mij ook de mogelijkheid bood om fouten te maken. Dat betekende dat toen ik er alleen voor kwam te staan, ik heel veel geleerd had en dus die fouten niet opnieuw zou maken. En ook dat ik ze zelf moest herstellen. Vooral dat herstellen zorgde voor een enorme drive”.

De ultieme motivatie Over motivatie gesproken, Harry Karel: “Ik heb nooit aan carrièreplanning gedaan. Ik sta elke morgen op met het gevoel aan een nieuw avontuur te beginnen. Ik leef van dag tot dag. Het is niet mijn intentie om een bepaald vooropgesteld doel te bereiken. Stel je voor dat je dat doel bereikt. Wat dan? Dan ben je in 1 klap klaar met je leven. Ik moet er niet aan denken. Het gaat toch ook om het avontuur? Mijn filosofie is simpel: Doe wat je echt leuk vindt Maar doe dat dan ook zo optimaal mogelijk”.

Het enige doel: een goed gevoel “Ik zal het nooit vergeten. Ik werkte toen in de Witte Meubelhal van mijn vader op het Gerritsland. Ik verkocht toen een 3-2-1 zitcombinatie. Was ik drie uur enthousiast mee bezig geweest. Aardige mensen. En bij het tekenen van de koopovereenkomst, vroeg die mevrouw of haar meubelen bezorgd konden worden in een neutrale vrachtauto. Dus zonder ons Witte Meubelhal logo erop. Dat was voor mij een openbaring, de ultieme uitdaging. Toen wist ik het zeker: een komt de dag dat men er trots op zal zijn als Memo vrachtwagens voor komen rijden. En nu, twaalf jaar laster is het zover. Dat geeft een goed gevoel.

Het komt zoals het komt, het gaat zoals het gaat Alles is toevalAlles is toeval, of niet? Volgens Harry Karel is alles voorbestemd. " Het ging bijna vanzelf. Door de aanhoudende recessie midden jaren tachtig, met name in de woninginrichting, besloten we MEMO te verplaatsen van de binnenstad naar het industrieterrein Hoorn-80. Dus midden tussen de bedrijven. We zijn ons toen volledig gaan richten op de handel in kantoormeubilair, nieuw en gebruikt. Deze handel ging al snel - en haast automatisch - over in advisering, het bloed kruipt kennelijk waar het gaan moet. Binnen no-time zaten we in de kantoorinrichting, van vloer tot plafond met alles wat daar tussen zit. De ervaring die ik in die periode heb opgedaan, monde uiteindelijk uit in creatieve interieurarchitectuur, met name voor kantoren. Uiteindelijk bleek midden jaren negentig ons huurcontract (5+5 jaar) niet verlengd te kunnen worden. Dat zette ons voor een nieuwe uitdaging. Wij zijn toen op zoek gegaan naar een pand dat aan onze eisen voldeed. We zochten een goede stek, goede bereikbaarheid en een ons passende uitstraling. Dat konden we dus niet vinden. Er werd en wordt hier in de regio helaas weinig waarde gehecht aan de meerwaarde van goede architectuur. Niet echt goochem, als je 't op de lange termijn bekijkt. Want panden die onder aansprekende architectuur zijn gebouwd, staan eigenlijk nooit leeg. Dus besloten we om zelf te gaan bouwen. Dan kom je voor nieuwe inzichten te staan. Hoeveel ben ik eigenlijk waard? Wat kan ik hebben? Heb ik de lef, de energie om ervoor te gaan? Nu zitten we qua vierkante meters wel kleiner, maar wel oneindig veel fijner. "Ik voel me hier dan ook als een vis in het water" "Jong zonder schuld is oud zonder geld" "Ook een kreet van mijn vader, die mij ineens weer te binnen schoot, toen ik voor die investering van dit pand stond. Wijhadden destijds een opdracht het pand van het architectenbureau Luc Trigallez in te richten. Ik zat al gauw op één lijn met die man. In Luc herkende ik die drang naar perfectie, vooral in de detaillering van dingen. We hebben eenzelfde emotionele inslag. Dus toen ik een architect zocht, was de keus snel gemaakt. We hebben uren gepraat, zijn samen in Milaan geweest, gebouwen bekeken, hebben daar drie uur op een terras gezeten en niet meer dan tien woorden gewisseld. En toen wisten we beiden wat het moest worden. Zo'n samenwerking is natuurlijk zeldzaam. Luc heeft toen van mij alle vrijheid gekregen, ik heb me nergens mee bemoeid. Wel met het interieur natuurlijk, daar ligt immers onze kracht. Na ons eerste gesprek in augustus 1995, werd dit pand in juli 1996 al in gebruik genomen. In iets minder dan een jaar tijd. Daarna hebben we twee jaar de tijd genomen om de ountjes op de i te zetten. Heerlijk!! Goed idee, dus doen. Van 1200 naar 600 vierkante meter. Hoe doe je dat? Uitverkopen ligt dan voor de hand. Maar wij kozen voor een wat creatievere oplossing: veilen! In juli 1996 ging alles onder de hamer. Zo'n 1800 nummers, van koffiezetaparaat tot vorkheftruck, van bureau's tot verlichting, fax tot prullenbak. Spannend. En zeer succesvol, de opbrengst viel ons honderd procent mee. Zo konden we zonder ballast en bagage uit het verleden helemaal opnieuw beginnen in ons nieuwe pand. Lekker alles nieuw kopen. Prachtig toch! Kopen is toch het mooiste dat er bestaat! Bedrijfspand als expressiemiddel. Komt de neo-classicistische tempel van Memo niet een beetje als extravagant over? Vooral in het nogal nuchtere Westfriesland kan een dergelijk pand wel eens een negatieve reactie oproepen. " Duur pand, dus dure spullen". Harry Karel: Als je ziet wat andere bedrijven per jaar aan reclamebudgets uittrekken, dan zijn wij, denk ik, een stuk voordeliger uit. De expressieve meerwaarde van ons pand, maakt reclame totaal overbodig. Wij hebben natuurlijk wel een brochure, maar we hebben nog nooit een advertentie geplaatst, op die ene na dan, waarin wij de bevolking van Hoorn en omstreken uitnodigen om op ons open huis te komen. En bovendien, iemand die hier binnenkomt en even rondloopt, die hoef je niets meer te vertellen of uit te leggen. Die snapt meteen waar wij mee bezig zijn, wat onze visie, onze filosofie is. Die hoeven we niet duidelijk te maken dat we op kwaliteit zitten, wat onze smaak is. Die ziet dat. Voelt dat. En zo niet, dan is dat jammer genoeg geen klant voor ons.